Państwowa Komisja Badania Wypadków Morskich uznała za zasadne skierowanie zaleceń dotyczących bezpieczeństwa, stanowiących propozycję działań, które mogą przyczynić się do zapobiegania podobnym wypadkom w przyszłości, do następujących podmiotów.
Brak uregulowań prawnych dotyczących uprawiania płetwonurkowania, w szczególności brak określonych zasad bezpieczeństwa przy jego uprawianiu, powoduje pozostawienie płetwonurkowania rekreacyjnego, jako formy uczestnictwa w kulturze fizycznej, bez nadzoru i opieki państwa. Koszty społeczne związane z wynikłymi z tego powodu wypadkami utonięć płetwonurków są poważne.
Państwowa Komisja Badania Wypadków Morskich zaleca ministrowi właściwemu do spraw kultury fizycznej opracowanie i wprowadzenie do prawa powszechnie obowiązującego rozwiązań prawnych, które przyczynią się do poprawy bezpieczeństwa osób uprawiających płetwonurkowanie, w tym określenie:
1) warunków i sposobu uzyskiwania kwalifikacji do uprawiania płetwonurkowania oraz wynikających z nich uprawnień, w tym wymagań dotyczących szkolenia płetwonurków i instruktorów płetwonurkowania;
2) przeciwskazań dotyczących stanu zdrowia, który nie pozwala na płetwonurkowanie;
3) podstawowych zasad bezpieczeństwa przy przeprowadzaniu nurkowania, w tym uwzględnienie takich zasad jak nurkowanie w parach (w grupie) i zgodnie z ustalonym planem nurkowania;
4) zasad uprawiania płetwonurkowania w szczególnych warunkach, takich jak pora nocna, ograniczona widoczność, wody używane do żeglugi;
5) głębokości nurkowania z wykorzystaniem powietrza i innych mieszanin oddechowych;
6) obowiązkowego minimalnego wyposażenia osobistego płetwonurka i wymagań dotyczących używanego sprzętu;
7) podstawowych obowiązków i uprawnień organizatora płetwonurkowania, w tym obowiązku dokonania oceny ryzyka w miejscu prowadzenia nurkowania, określenia procedur na wypadek niebezpieczeństwa, zapewnienia zabezpieczenia medycznego płetwonurkowania oraz prawa do odmowy udziału w płetwonurkowaniu osobie, która narusza zasady bezpieczeństwa przy płetwonurkowaniu.
Przy opracowywaniu przepisów, o których wyżej mowa, Komisja zaleca wzięcie pod uwagę odpowiednich Polskich Norm dotyczących płetwonurkowania.
Korzystanie przez osoby uprawiające płetwonurkowanie rekreacyjne ze statków morskich (w tym jachtów komercyjnych) jako platform do nurkowania wymaga wyposażenia takich statków w dodatkowy osprzęt i urządzenia zwiększające bezpieczeństwo tych osób podczas prowadzenia nurkowania.
Państwowa Komisja Badania Wypadków Morskich zaleca ministrowi właściwemu do spraw gospodarki morskiej określenie dodatkowego obowiązkowego wyposażenia statków, z których prowadzone jest płetwonurkowanie Wśród wyposażenia, które powinno być wzięte pod uwagę, powinny się znaleźć na przykład: urządzenie umożliwiające bezpieczne wejście do wody i wyjście z wody przez płetwonurka, liny opustowe, liny sygnałowe, flagi sygnałowe, wyposażenie niezbędne do oznakowania miejsca prowadzenia nurkowania, takie jak pływające boje oznakowane flagą „A” lub napisem „NUREK”, apteczka nurkowa (lekarska), tlenowy zestaw ratunkowy oraz zapas czynników oddechowych niezbędnych do przeprowadzenia nurkowania i dekompresji.
Po określeniu wymogów dotyczących wyposażenia statków i ogłoszeniu szczegółowych przepisów w tej sprawie , w kartach bezpieczeństwa statków, z których miałoby się odbywać nurkowanie powinny być zamieszczone adnotacje wskazujące na przeznaczenie statku (jachtu komercyjnego) do celów płetwonurkowania.
Państwowa Komisja Badania Wypadków Morskich zaleca dyrektorom urzędów morskich ustalanie składu załogi statku morskiego używanego do wypraw nurkowych, niezbędnego dla bezpieczeństwa płetwonurków, z uwzględnieniem dodatkowych osób (na stałe lub na okres wyprawy nurkowej) posiadających odpowiednie kwalifikacje do uprawiania płetwonurkowania, odpowiadające rodzajowi nurkowań prowadzonych ze statku, albo osób przeszkolonych w zakresie organizacji płetwonurkowania, zabezpieczenia medycznego i obsługi dodatkowego sprzętu nurkowego zainstalowanego na statku.